Amarel

Ta mało rzucająca się w oczy ryba (Amarel - łac. Diplodus vulgaris ) jest rozpoznawalna wśród wielu, tzw. srebrnych rybek obecnych w Morzy Śródziemnym, dopiero w bliższym kontakcie. Występuje również w północnym Atlantyku, od wybrzeży afrykańskiego Senegalu po Zatokę Biskajską. Spotkać ją można dość łatwo, bo bytuje najczęściej do głębokości 20 m. Lubi skalisto-piaszczyste dno, które musi być porośnięte glonami. Praktycznie nie spotyka się (lub bardzo rzadko) amareli w lagunach i rzadko poniżej głębokości, o której była mowa.

Budowa ciała ryby, którą zaliczamy do rodziny prażmowatych jest charakterystyczna. Z owalnego i bocznie spłaszczonego ciała, profil głowy amarela jest lekko wysklepiony. Mały otwór gębowy z minimalnie wysuwalnymi szczękami takiej samej wielkości, zaopatrzony jest w zęby. Są to odpowiednio, wpierw pochylone do przodu zęby szpatułkowe, dalej 2 szeregi zębów trących. Płetwa grzbietowa jest długa i nie dzielona, zaopatrzona w kolce. Płetwa ogonowa (zakończona delikatnie widlasto), jak i płetwy piersiowe, również posiadają kolce.

Gdy zwrócimy baczniej uwagę na ubarwienie ryby tego gatunku, szczególnie z bliższej odległości, gdy łuski nie mienią się w słońcu, zauważymy, że od nasady płetwy piersiowej ku grzbietowi oraz w części tylnej, u nasady ogona, znajdują się czarne plamy o kształcie siodlastym. Natomiast z bliska widać też, że amarel posiada podłużne, złociste paski, biegnące od głowy do ogona w liczbie kilkunastu. Patrząc od góry grzbiet ryby jest jasnobrązowy, złocisty lub szary; brzuch zaś srebrny. Osiągają wielkość do 40 cm, nurkując najczęściej spotykamy osobniki w przedziale od 15-30 cm. Może być mylona z obladą, która choć podobnej wielkości i posiada plamę u nasady ogona, nie ma jej już za głową.

Żeruje za dnia, a pożywienie stanowią drobne bezkręgowce, głownie oczywiście skorupiaki, a także robaki.

Amarele swoje gody mają w październiku, a ikra (potem larwy) unosi się w toni, wraz z planktonem. Gdy larwy uzyskają wielkość przekraczającą 1 cm wędrują w stronę brzegu, a osobniki 4 centymetrowe uzyskują już ubarwienie dorosłych.

Ryby te są poławiane, a przez to, że mają mało ości i smaczne mięso są lubiane. W kuchni śródziemnomorskiej podaje się je pieczone lub grillowane.

Systematyka:

Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	okoniokształtne
Podrząd	okoniowce
Rodzina	prażmowate
Rodzaj	Diplodus
Gatunek	amarel