Langusta

Ten znany i lubiany skorupiak za dnia chowa się w trudno dostępnych dziurach i rozpadlinach skalnych. Aby go zobaczyć podczas dziennych zanurzeń trzeba mieć trochę szczęścia, trochę wiedzy od lokalnych przewodników i trochę wyobraźni. Otóż langusty wybierają niewiele większe od swoich rozmiarów kryjówki i przeszukując wzrokiem skały należy wypatrywać wystających "wąsów". Skorupiak jest zazwyczaj schowany całkowicie i jedynie czułki sterczą poza mini grotą. Łatwo jest je przeoczyć, szczególnie wtedy, gdy nie wspomagamy się światłem latarki.

Langusta pospolita zwana też europejską lub czerwoną (Palinurus elephas syn. Palinurus vulgaris) dorasta do całkiem niezłych rozmiarów, mianowicie nawet do 60 cm długości i masy 8 kg (Źródło: wildlife-archipelago.gr). Rzadko im się to udaje, bo są niestety odławiane zarówno na skalę gospodarczą, jak i indywidualnie. Największe jakie najczęściej spotkamy mają około 25-35 cm. Skorupiak ten jest przykładem dziesięcionoga. Posiada 5 par odnóży prawie jednakowo rozwiniętych, przy czym nie posiada szczypiec (między innymi tym odróżnia się od homara). Zwierzęta te posiadają chroniony twardą, zwapniałą powłoką zewnętrzną głowotułów oraz odwłok, który również pokryty jest pancerzem. Zewnętrzna powłoka posiada twarde kolce. Odwłok jest ruchomy i składa się z segmentów zakończonych szerokim wachlarzem ogonowym. Z głowy langusty wyrastają czułki, które są dłuższe od reszty ciała (głowotułowia wraz z odwłokiem). Okazuje się, że jest to przekształcona druga para odnóży.

Ciekawostką jest, że żyją tylko w zbiornikach o niskim stopniu zanieczyszczenia środowiska, przez co spotykając je, możemy być pewni, że nurkujemy w czystych wodach. Mniej więcej lata temu tak określało się czystość naszych polskich rzek i jezior, tyle, że nie obserwowano langusty europejskiej, a polskiego raka.

Zwierzęta te występują w Oceanie Atlantyckim w całym basenie Morza Śródziemnego. Zamieszkują raczej płytkie wody i skaliste dna, niż te piaszczyste. Spotyka się je najczęściej na głębokościach od 10 do 70 m, ale zdarzają się nawet do 160 m głębokości. Płycej spotyka się je latem, a głębiej schodzą zimą.

Praktykują nocny tryb życia. Wtedy wyruszają na łowy, a żywią się drobnymi zwierzętami, zarówno żywymi, jak i martwymi, małżami i ślimakami. Pokarm pobierają przy pomocy szczękonóżek.

Ciekawostką jest wykorzystywanie przez nich swoich długich czułek. Po pierwsze wydają nimi specyficzne, trzaskające dźwięki odstraszając w ten sposób przeciwników, po drugie w ten sam sposób w okresie godowym poszukują partnera. I skąd tu wiedzieć, czy odstrasza, czy przywołuje?

Jak sama nazwa wskazuje (przynajmniej jedna z używanych potocznie) langusta pospolita jest intensywnie czerwona. Dodatkowo, właśnie ta europejska, posiada dwa charakterystyczne rzędy plam na odwłoku, zaś na czułkach posiada czerwone pierścienie.

Bardzo często kończy żywot na talerzach sama lub z innymi owocami morza.

Systematyka:

Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	pancerzowce
Rodzina	langustowate
Rodzaj	Palinurus
Gatunek	langusta pospolita